เด็ก ไม่ชอบกินอาหารในวันหยุดสุดสัปดาห์ ฉันไปบ้านลูกพี่ลูกน้อง ลูกชายของลูกพี่ลูกน้องของฉันอายุได้ 4 ขวบในปีนี้ ในวัยที่มีปัญหา ล่าสุดครูอนุบาล และลูกพี่ลูกน้องบอกว่า เขาไม่ชอบกิน และกินน้อย ตอนเที่ยงของทุกวัน ดังนั้นเวลากินตอนกลางคืน ลูกพี่ลูกน้องของเขา จะให้เขากินเยอะๆ กลัวว่าเขา จะขาดสารอาหาร แต่เมื่อกินตอนกลางคืน เขากลับไม่ให้ความร่วมมือ และหยุดกินหลังจากกัดไปได้เเค่คำสองคำ ลูกพี่ลูกน้องจึงทำได้เพียงไล่ตามลูกชายของเธอ ด้วยชามข้าวและปล่อยให้เขากิน
ด้วยเหตุนี้ ทั้งลูกพี่ลูกน้อง และจึงเหนื่อยมาก แต่ไม่มีที่จะปล่อยให้กินเอง จะไม่กินสักคำแน่นอน ทำไมเด็ก บางคนไม่ชอบกิน เด็กไม่ชอบกิน ซึ่งทำให้ปวดหัว สำหรับพ่อแม่หลายๆ คน การไม่กินจะนำไปสู่ภาวะทุพโภชนาการ และปัญหาสุขภาพมากมาย มีเหตุผลหลักหลายประการที่คุณไม่ชอบกิน พ่อแม่ควรจำ
ผู้ปกครองหลายคน เลือกส่วนผสมตามรสนิยมของพวกเขา เมื่อทำอาหารให้ลูกแต่พวกเขาไม่จำเป็นต้องชอบส่วนผสม เหล่านี้เด็กๆ ไม่ต้องการกินพวกเขา แต่ความสามารถในการแสดงออกของพวกเขามีจำกัด ดังนั้น พวกเขาจะต่อต้านการกิน เมื่อพ่อแม่เห็นว่าลูกไม่ชอบกินก็จะบังคับให้กิน และวางช้อนที่ปากลูก ไม่ชอบกินเอง พ่อแม่ที่บังคับจะดื้อรั้นมากขึ้นด้วยซ้ำ เงาทางจิตใจเหนือ การกินฉันไม่อยากกินแล้ว
ทุกวันนี้ เด็ก บางคนแพ้อาหารในระดับต่างๆ กันและผู้ปกครอง ไม่รู้ว่าตนแพ้อาหารประเภทใด เพื่อความปลอดภัย พวกเขาจะปรุงส่วนผสมเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก โดยเฉพาะอาหารหลักของเด็ก ซึ่งก็คือ โดยพื้นฐานแล้วเหมือนกันทุกวันของ แม้ว่าเด็กๆ จะชอบกินอาหารบางชนิด แต่การรับประทานในระยะยาว เช่นกัน และโภชนาการมีแนวโน้มที่จะขาดสารอาหาร พ่อแม่ต้องรับผิดชอบพฤติกรรมการกินที่ไม่ดีของลูกอย่างไร เด็กบางคนมีพฤติกรรมการกินที่ไม่ดี ซึ่งไม่ใช่เหตุผลของตนเอง พ่อแม่ ก็มีความรับผิดชอบสูงเช่นกัน
ในชีวิตประจำวันพฤติกรรมบางอย่างของผู้ปกครอง จะนำไปสู่พฤติกรรมการกินที่ไม่เหมาะสมโดยตรง ตอนนี้พ่อแม่ต้องไปทำงานระหว่างวัน และไม่มีเวลาดูแลลูก ผู้สูงอายุจึงทำงานที่บ้านเป็นจำนวนมาก ผู้สูงอายุมักจะเอาใจลูกเวลาเลี้ยงลูก โดยเฉพาะตอนกินข้าว ถ้าลูกไม่กิน คนแก่จะไล่ตามหรือปล่อยให้กินตอนดูทีวีไปนิสัยเสียจะตามมาเรื่อยๆ
นอกจากนี้ ยังมีผู้ปกครองบางคนที่ไม่ค่อยใส่ใจ กับนิสัยการกินของลูกๆ มากนัก เด็กๆ กินอะไรก็ได้ที่อยากกินกินอะไรก็ได้ที่ต้องการ และพวกเขาล้มเหลวในการทำอาหาร ผสมกันอย่างสมเหตุสมผล เมื่อมาถึงเด็กไม่กิน ผู้ปกครองไม่สนใจ ถ้าหิว จะเปิดเตาเล็กๆ ให้ ส่งผลให้เด็กไม่มีเวลาทานอาหารและมีทัศนคติที่ไม่แยแสต่อทุกสิ่งพ่อแม่ปรับปรุงนิสัยการกินของลูกจากมุมมองทางจิตวิทยา
การแนะแนวมีบทบาทสำคัญมากในการให้การศึกษาแก่เด็กๆ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เด็กหลายคนชอบถูกบอกใบ้ ซึ่งดีกว่าที่พ่อแม่บอกโดยตรงว่านี่คือ ผลจากข้อเสนอแนะ ผู้ปกครองไม่ควรเล่นโทรศัพท์มือถือ หรือดูทีวีเมื่อรับประทานอาหารกับลูก และหลีกเลี่ยงสิ่งอื่นที่ทำให้เด็กเสียสมาธิ ซึ่งส่งผลต่อการรับประทานอาหารของพวกเขา คุณสามารถซื้อเบาะนั่ง สำหรับเด็กสำหรับบุตรหลานของคุณ และปล่อยให้พวกเขานั่งเงียบๆ ในที่นั่งเพื่อทานอาหาร เพื่อที่เด็กจะได้พัฒนานิสัยที่ดี และจะไม่วิ่งไปมาระหว่างมื้ออาหาร
การฉายภาพ ก็เป็นแนวทางการศึกษาที่ค่อนข้างผิดธรรมดา เช่นกัน ผู้ปกครองหลายคนคิดว่าพวกเขาจะทำสิ่งที่เด็กจะทำ แต่จริงๆ แล้ว เด็กจะไม่ทำ มันเป็นเพียงการสมมติของผู้ปกครอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อลูกเพิ่งหัดกิน หาอาหารนอกบ้านได้ง่าย ทำความสะอาดลำบากมาก พ่อแม่หลายคน จึงเลี้ยงลูกเป็นการส่วนตัว คิดว่าจะกินเมื่อโตแต่ในความเป็นจริง เด็กๆ ไม่ได้เรียนรู้ แม้ว่าพวกเขาจะแก่กว่า พวกเขาก็ยังไม่ได้เรียนรู้ นี่คือ ผลการฉายภาพ ของผู้ปกครอง วิธีนี้ไม่ถูกต้อง และผู้ปกครองควรเปลี่ยนโดยเร็วที่สุด
ลูกไม่ชอบกิน นิสัยการกินก็แย่ พ่อแม่ทำได้ เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เด็กๆ จะไม่ชอบกินเมื่อโตขึ้น แต่เมื่อเกิดปัญหาขึ้น ผู้ปกครองควรใจเย็น เข้าใจว่าทำไมเด็กถึงไม่ชอบกิน และกำหนดยาที่ถูกต้องในการแก้ปัญหา ต้องเผชิญกับเด็ก ที่ชอบกินจุกจิก พ่อแม่ควรส่งเสริม และแนะนำลูกให้ริเริ่มกิน พวกเขาสามารถมีส่วนร่วมในการปรุงอาหาร หรือพวกเขาสามารถเลือก และซื้อส่วนผสมกับลูกของพวกเขา เพื่อให้พวกเขามีสติ ของการมีส่วนร่วม ความกระตือรือร้นในการกินก็จะแข็งแกร่งขึ้น พ่อแม่ทุกคนหวังว่าลูกจะเติบโตอย่างแข็งแรง
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อพวกเขากินอาหารมากๆ แต่ความอยากอาหารของลูกมีจำกัด และบ่อยครั้งที่พวกเขากินไม่ได้มาก ผู้ปกครอง สามารถช่วยให้เด็กของพวกเขาที่จะกินอย่างอิสระเคารพ ทางเลือกของเด็ก และไม่ได้บังคับให้พวกเขา เขาไม่สามารถที่จะกิน ในขณะเดียวกัน ในแต่ละมื้อสามารถเตรียมของว่าง โยเกิร์ต หรือหมูแห้ง เพื่อช่วยให้เด็กเติมพลังงานได้การเติบโตของลูก ไม่สามารถแยกจากคำแนะนำของพ่อแม่ได้
แม้ว่าลูกจะไม่ชอบกินแต่พ่อแม่ก็ไม่ควรติดป้ายชื่อไว้ด้วยวิธีนี้ ลูกจะคิดว่าไม่ชอบกินเป็นลักษณะของตนเอง และค่อยๆ ยอมรับ การตั้งค่านี้การกินเป็นก้าวแรกของการเติบโต พ่อแม่ควรปล่อยให้ลูกกินเอง ถ้าทำได้ไม่ดี ในอนาคตจะทำอะไรได้ดีอีก
บทความอื่นที่น่าสนใจ ไวรัสตับอักเสบบี มีความเสี่ยงสูงในระหว่างตั้งครรภ์